انسان در قرآن
*و ما انسان را از گِلي خشک که برگرفته از لجني متعفّن و تيره رنگ است، آفريديم
*و هنگامي را که پروردگارت به فرشتگان گفت: من بشري از گِل خشک که برگرفته از لجني متعفّن و تيره رنگ است، مي آفرينم.
*پس چون او را درست و نيکو گردانم و از روح خود در او بدمم، براي او سجده کنان بيفتيد.
*پس همه فرشتگان بدون استثناء سجده کردند.
*انسان را از نطفه بيارزشي خلق كرد و سرانجام او موجودي فصيح و مدافع آشكار از خويشتن گرديد.
*و اگر خدا مردم را به سبب ستمشان مؤاخذه کند، هيچ جنبنده اي را بر روي زمين باقي نمي گذاشت، ولي آنان را تا مدتي معين مهلت مي دهد، پس هنگامي که اجلشان سرآيد، نه ساعتي پس مي مانند و نه ساعتي پيش مي افتند.
*و خدا شما را آفريد، آن گاه شما را مي ميراند، برخي از شما به سوي پست ترين مرحله عمر برگردانده مي شود، تا پس از دانش اندکي که داشت چيزي را نداند؛ يقيناً خدا دانا و تواناست.
*و خدا براي شما از آنچه آفريده سايه هايي قرار داد، از کوه ها پناه گاه هايي برايتان به وجود آورد، و تن پوش هايي براي شما قرار داد که شما را از گرما نگه مي دارد و پيراهن هايي که شما را از آسيب جنگ و نبردتان حفظ مي کند؛ اين گونه نعمت هايش را بر شما کامل مي کند تا تسليم فرمان هاي او شويد.
*از مرد و زن، هر کس کار شايسته انجام دهد در حالي که مؤمن است، مسلماً او را به زندگي پاک و پاکيزه اي زنده مي داريم و پاداششان را بر پايه بهترين عملي که همواره انجام مي داده اند، مي دهيم.
*و انسان به همان صورت که نيکي ها را مي طلبد بدي ها را مي طلبد و انسان بسيار شتاب زده و عجول است.
*و عمل هر انساني را براي هميشه ملازم او نموده ايم، و روز قيامت نوشته اي را براي او بيرون مي آوريم که آن را پيش رويش گشوده مي بيند.
*کتاب خود را بخوان، کافي است که امروز خودت بر خود حسابگر باشي.
*هر کس هدايت يافت، فقط به سود خودش هدايت مي يابد و هر کس گمراه شد، فقط به زيان خودش گمراه مي شود. و هيچ بردارنده بار گناهي بار گناه ديگري را به دوش خود بر نمي دارد؛ و ما بدون اينکه پيامبري را بفرستيم، عذاب کننده نبوديم.
*پروردگارتان کسي است که کشتي ها را در دريا براي شما روان مي کند تا از رزقش بطلبيد؛ زيرا او همواره به شما مهرباناست.
*و زماني که در دريا سختي و آسيبي به شما رسد، هر که را جز او مي خوانيد ناپديد و گم مي شود، و هنگامي که شما را به سوي خشکي نجات دهد روي مي گردانيد. و انسان بسيار ناسپاس است.
*آيا ايمن هستيد از اينکه شما را در کنار خشکي فرو برد، يا بر شما توفاني از شن و سنگريزه فرستد، سپس براي خود حافظ و نگهباني نيابيد؟!
*يا ايمن هستيد از اينکه بار ديگر شما را به دريا برگرداند، پس توفاني سخت که با خود ريگ و سنگ مي آورد بر شما فرستد و به سبب اينکه ناسپاسي کرديد غرقتان کند؟ آن گاه در برابر کار ما براي خود پي گير و دفاع کننده اي نخواهيد يافت.
*به يقين فرزندان آدم را کرامت داديم، و آنان را در خشکي و دريا سوار کرديم، و به آنان از نعمت هاي پاکيزه روزي بخشيديم، وآنان را بر بسياري از آفريده هاي خود برتري کامل داديم.
*و زماني که به انسان نعمت مي بخشيم روي بگرداند و خود را مغرورانه از ما دور کند، و هنگامي که آسيبي به او برسد بسيار نوميد و مأيوس شود.
*بگو: هر کس بر پايه خلق و خوي و عادت هاي اکتسابي خود عمل مي کند، پس پروردگارتان به کسي که راه يافته تر است، داناتر است.
*بگو: اگر شما مالک خزينه هاي رحمت پروردگارم بوديد، در آن صورت از ترس از انفاق کردن آن بخل مي ورزيديد؛ و انسان همواره بسيار بخيل و تنگ نظر است.
*و کساني را که گفتند: خدا فرزندي گرفته است، بيم دهد.
* نه آنان به اين يقين و دانشي دارند و نه پدرانشان چه بزرگ سخني است که از دهانشان بيرون مي آيد؛ آنان جز دروغ نمي گويند.
*مسلماً ما آنچه را روي زمين است، زينت زمين قرار داديم تا آنان را آزمايش کنيم که کدامشان از جهت عمل نيکوترند.
*و هرگز درباره چيزي مگو که من فردا آن را انجام مي دهم،مگر اينکه خدا بخواهد. و هرگاه از ياد بردي، پروردگات را ياد کن و بگو: اميد است پروردگارم مرا به چيزي که از اين به صواب و مصلحت نزديک تر باشد، راهنمايي کند.
* با کساني که صبح و شام، پروردگارشان را مي خوانند در حالي که همواره خشنودي او را مي طلبند، خود را پايدار و شکيبا دار، و در طلب زينت و زيور زندگي دنيا ديدگانت به آنان برنگردد، و از کسي که دلش را از ياد خود غافل کرده ايم و از هواي نفسش پيروي کرده و کارش اسراف و زياده روي است، اطاعت مکن. مسلماً کساني که ايمان آوردند و کارهاي شايسته انجام دادند زيرا ما پاداش کساني را که کار نيکو کرده اند، تباه نمي کنيم.
*و مردمان را به هنگامى كه هدايت به سويشان آمد، چيزى از ايمان آوردن و آمرزش خواهى از پروردگارشان باز نداشت، مگر آنكه سنت پيشينيان براى آنان نيز پيش آمد، يا عذاب رويا رويشان آمد
*و انسان مي گويد: آيا زماني که بميرم به راستي زنده بيرونم مي آورند؟
*آيا انسان به ياد نمي آورد که ما او را پيش از اين در حالي که چيزي نبود، آفريديم.
*پس به پروردگارت سوگند، آنان را با شياطين محشور مي کنيم، سپس آنان را در حالي که به زانو درآمده اند، گرداگرد دوزخ حاضر خواهيم کرد.
*آن گاه از هر گروهي، آنان که بر خداي رحمان عاصي و سرکش تر بوده اند، بيرون مي کشيم.
*سپس ما به کساني که براي سوختن در دوزخ سزاوارترند، داناتريم.
*و هيچ کس از شما نيست مگر آنکه وارد دوزخ مي شود،بر پروردگارت مسلّم و حتمي است.
*سپس آنان را که پرهيز کردند، نجات مي دهيم، و ستمکاران را که به زانو درافتاده اند، در دوزخ رها مي کنيم.
*انسان از شتاب و عجله آفريده شده است ؛ به زودي عذاب هايم را به شما نشان خواهم داد، پس به شتاب از من نخواهيد.
*و يقيناً ما انسان را از چکيده اي از گِل آفريديم،
*سپس آن را نطفه اي در قرارگاهي استوار قرار داديم.
* آن گاه آن نطفه را علقه گردانديم، پس آن علقه را به صورت پاره گوشتي درآورديم، پس آن پاره گوشت را استخوان هايي ساختيم و بر استخوان ها گوشت پوشانديم، سپس او را با آفرينشي ديگر پديد آورديم؛ پس هميشه سودمند و بابرکت است خدا که نيکوترين آفرينندگان است.
*سپس همه شما بعد از اين مي ميريد.
*همان کسي که آنچه را آفريد نيکو ساخت، و آفرينش انسان را از گِل آغاز کرد،
*سپس نسل او را از چکيده اي از آب پست و بي مقدار قرار داد،
*آن گاه او را درست و نيکو نمود، و از روح خود در وي دميد و براي شما گوش و چشم و قلب آفريد در حالي که اندک سپاس گزاري مي کنيد.
*آيا انسان ندانسته که ما او را از نطفه اي آفريده ايم و اينک ستيزه گري آشکار است؟
*هنگامي را که پروردگارت به فرشتگان گفت: همانا من بشري از گل خواهم آفريد.
*پس زماني که اندامش را درست و نيکو نمودم و از روح خود در او دميدم، براي او سجده کنيد.
*پس فرشتگان همه با هم سجده کردند؛
*مگر ابليس که تکبّر ورزيد و از کافران شد.
*فرمود: اي ابليس! تو را چه چيزي از سجده کردن بر آنچه که با دستان قدرت خود آفريدم، بازداشت؟ آيا تکبّر کردي يا از بلند مرتبه گاني؟
*گفت: من از او بهترم، مرا از آتش آفريدي و او را از گل ساختي.
* گفت: از آن بيرون رو که بي ترديد تو رانده شده اي؛
*و حتماً لعنت من تا روز قيامت بر تو باد.
*گفت: پروردگارا! مرا تا روزي که مردم برانگيخته مي شوند، مهلت ده.
*گفت: تو از مهلت يافتگاني،
*تا زماني معين و معلوم.
*گفت: به عزتت سوگند همه آنان را گمراه مي کنم،
*مگر بندگان خالص شده ات را.
*گفت: سوگند به حق و فقط حق را مي گويم
*که بي ترديد دوزخ را از تو و آنان که از تو پيروي کنند، از همگي پر خواهم کرد
*همانا انسان را آفريديم و همواره آنچه را که باطنش به او وسوسه مي کند، مي دانيم، و ما به او از رگ گردن نزديک تريم.
*دو فرشته اي را که همواره از ناحيه خير و از ناحيه شر، ملازم انسان هستند و همه اعمالش را دريافت کرده و ضبط مي کنند.
*هيچ سخني را به زبان نمي گويد جز اينکه نزد آن نگهباني آماده است؛
*انسان را آفريد؛
*به او بيان آموخت؛
*انسان را از گلي خشکيده مانند سفال آفريد.
*آيا انسان گمان مي کند بيهوده و مهمل رها مي شود؟!
*آيا نطفه اي از مني که در رحم ريخته مي شود نبود؟
*سپس علقه شد و خدا او را آفريد و اندامش را درست و نيکو ساخت،
*و از او دو زوج به وجود آورد يکي نر و ديگر ماده،
*آيا چنين نيرومند آگاهي توانا نيست که مردگان را زنده کند؟
*آيا بر انسان زماني از روزگار گذشت که چيزي در خور ذکر نبود؟
*ما انسان را از نطفه آميخته و مختلطي آفريديم و او را از حالتي به حالتي و شکلي به شکلي درآورديم، پس او را شنوا و بينا قرار داديم.
*ما راه را به او نشان داديم يا سپاس گزار خواهد بود يا ناسپاس.
*ما آنان را آفريديم و مفاصلشان را محکم و استوار کرديم، و هرگاه بخواهيم امثال و نظايرشان را به جاي آنان قرار مي دهيم.
*اي انسان! چه چيزي تو را به پروردگار بزرگوارت مغرور کرده است؟
*همان کسي که تو را آفريد و اندامت را درست و نيکو ساخت و متعادل و متناسب قرار داد،
*و تو را در هر نقش و صورتي که خواست ترکيب کرد.
*آنچنان كه شما ميپنداريد نيست، بلكه شما روز جزا را منكريد.
*و بي ترديد بر شما نگهباناني گماشته اند
*بزرگواراني نويسنده
*که آنچه را انجام مي دهيد، مي دانند
*به يقين نيکان در نعمت فراواني قرار دارند
*و مسلماً گناهکاران در دوزخ اند
*سوگند به سرخي کنار افق به هنگام غروب خورشيد
*و سوگند به شب و آنچه را جمع مي کند
*و سوگند به ماه هنگامي که بَدْر کامل مي شود
*که شما حالي را پس از حالي طي مي کنيد
*پس اينان را چه مي شود که ايمان نمي آورند؟!
*هيچ کس نيست مگر اينکه بر او نگهباني است.
*پس انسان بايد با تأمل بنگرد که از چه چيز آفريده شده است؟
*از آبي جهنده آفريده شده است؛
*از صلب مرد و از ميان استخوان هاي سينه زن بيرون مي آيد.
*بي ترديد خدا بر بازگرداندن انسان تواناست،
*روزي که رازها فاش مي شود.
*پس انسان را نه نيرويي است و نه ياوري.
*قسم مي خورم به اين شهر،
*در حالي که تو در آن جاي داري
*و سوگند به پدر و آنچه زاده است؛
*همانا ما انسان را در رنج و زحمت آفريديم.
*آيا گمان مي کند که هرگز کسي بر او دست نيابد؟!
*سوگند به انجير و زيتون
*و سوگند به طور سينا
*و سوگند به اين شهر امن
*که ما انسان را در نيکوترين نظم و اعتدال و ارزش آفريديم.
*آن گاه او را به پست ترينِ پَستان بازگردانديم.
*مگر آنان که ايمان آورده و کارهاي شايسته انجام داده اند، پس آنان را پاداشي بي منت و هميشگي است.
*پس چه چيزي تو را بعد به تکذيب دين ، وا ميدارد؟
+ نوشته شده در دو شنبه 1 مرداد 1397برچسب:قرآن,انسان,آدم ,خلقت انسان,بهشت و جهنم, ساعت 14:16 توسط آزاده یاسینی
|
